DZIEŃ JEŻA
"W moim ogrodzie, gdzie świerk i chwasty
pod gałęziami jest gość kolczasty.
Przez lato zjadał różne przysmaki:
dżdżownice, chrząszcze oraz ślimaki.
Teraz ma tłuszczu zapasik mały
a więc się czyje nieco ospały.
Jest coraz zimniej lecz jest gotowy
by zapaść wkrótce już w sen zimowy.
Wiosną go zbudzi ciepłe słoneczko
i wyszczupleje zapewne deczko."
To jeż szykuje domek na zimę,
trzeba mu zrobić z liści pierzynę.
W Polsce występują dwa gatunki jeży:
wschodni i europejski.
Długość ich ciała sięga do 30 cm, a waga
waha się w zależności od pory roku.
Przed hibernacją może to być nawet 2 kg,
a po przezimowaniu spaść o ponad
połowę.
Lato jest porą, kiedy jeże intensywnie
żerują, aby zgromadzić zapasy tłuszczu
przed zapadnięciem w sen zimowy.
Drapieżniki te chętnie zjadają owady,
dżdżownice, a nawet jaszczurki,
węże (są do pewnego stopnia odporne na
jad żmij), niewielkie gryzonie czy jaja
ptaków.
W poszukiwaniu pokarmu jednej nocy są
w stanie przejść nawet 3 km.
Gdy temperatura otoczenia spada do ok. 10⁰
C jeże zaczynają odczuwać senność, która
związana jest ze spowolnieniem funkcji
życiowych, m.in. szybkości pracy serca,
przemiany materii i oddech.
Wtedy poszukują odpowiedniego miejsca do
przezimowania.
Chętnie wybierają sterty liści, gałęzi i nory
innych zwierząt.
W czasie snu zimowego liczba uderzeń serca
spada ze 180 do 20 na minutę.
Jeże śpią zwinięte w kulkę, łapki i pyszczek
mają wtulone w brzuch.
Jak pomóc jeżom w tym ciężkim dla nich
okresie?
- warto zostawić w ogródkach
niezagospodarowane fragmenty,
- pod ogrodzeniem można zostawić trochę
wolnego miejsca, tak by jeże i nie tylko mogły
do niego wchodzić (jeże żywią się ślimakami,
więc na ich obecności skorzystają rośliny),
- pozostawmy w swoim ogrodzie opadłe liście
oraz gałęzie, to idealne miejsce na sen
zimowy,
- wypalanie pozostałości po jesiennych
porządkach, może być zabójcze dla jeży,
unikajmy tego,
- już z kilku desek można zbudować domek
hibernacyjny dla jeży, będzie on bezpieczny i
ciepły dla przyszłego lokatora.
